Take it easy

Ik zit nu op vijf weken na mijn laatste operatie. Het 'stapje terug' heeft mijn kniesknie goed gedaan. Knie is rustiger geworden, en ik kan inmiddels 60-70 graden buigen. Dat maakt het leven een stuk gemakkelijker. Ik kan nu zonder al teveel gedoe m'n schoenen en sokken aantrekken en eindelijk ook weer eens op een gewone stoel zitten. Niet te lang, want dan krijg ik meteen weer een dikke poot. Maar het is toch een fijne afwisseling met al dat liggen en hangen.

Spillepootje

Voor deze operatie heb ik me helemaal het schrompes getraind om mijn been weer op oorlogssterkte te krijgen. Dat was prima gelukt. Ik kon (met brace om) squatten met 90 kilo in mijn nek (da's bijna 35 kilo meer dan mijn eigen gewicht). Maar inmiddels zijn mijn zorgvuldig opgekweekte spieren als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn been is verschrompeld tot een uitgemergeld spillepootje. Nou ja, dan heb ik straks weer iets om naar toe te werken ;)

Zoek de verschillen...

Bij de fysio zit ik weer op de hometrainer en pendel ik een beetje op en neer. Ik krijg de trappers nog lang niet rond (daar heb je 110 graden buiging voor nodig), maar het voelt toch beter dan dat gehannes op de Camoped.

Slowmotion

Verder weinig te melden. Het gaat langzaam. Héél langzaam. Vergeleken met het revalidatieprotocol voor 'normale' posterolaterale hoek reconstructies loop ik nu al hopeloos achter op schema. Dat was ingecalculeerd, dus daar maak ik me maar niet al te druk om. Ik revalideer ook dit keer weer als vanouds in slowmotion. Al had ik natuurlijk stiekem wel een beetje gehoopt dat iedereen het mis zou hebben en ik als een komeet uit de startblokken zou komen...

Spannend

Volgende week check-up bij de orthopeed. Vind ik best spannend, omdat hij dan hopelijk kan testen of mijn knie nu ook echt stabieler is geworden. Dat kan ik zelf niet voelen, omdat ik de hele dag die #@*!brace om heb. En zelf even testen of de boel nog wiebelt? Daar staat de doodstraf op! Want dit is wat er volgens mijn fysiotherapeut dan gebeurt met mijn vers gereconstrueerde knie: 

BOEM!!

Dus voor nu nog even: take it easy. Natuurlijk weer met een toepasselijk muziekje...