'Idioot!' 'Mafkees!' Of juist het tegenovergestelde: 'Wat dapper/stoer/geweldig!' Ik kreeg nogal uiteenlopende reacties toen ik bekend maakte wel weer eens te willen skiën. Toen mijn chirurg destijds een hele lijst van fysieke activiteiten opsomde die ik maar beter voortaan kon laten, stond skiën daar niet bij. 'Gewoon proberen', zei hij. Maar misschien is dat wel gewoon een slim business-model ;)
Het kan dus écht!
Lang verhaal kort: skiën kan dus gewoon met mijn kniesknie. Uiteraard wel met brace en niet meer zo lang en ruig als vroeger. En elke avond de poot omhoog en een knie als een ballon. Maar toch: het kán!!! Sterker nog: ik heb minder pijn van een hele dag skiën dan van een half uurtje in de tuin werken, wandelen of de was ophangen. Ik denk dat het komt omdat met skiën je knieën gebogen zijn. En mijn knie is in buiging een stuk stabieler dan in gestrekte stand (zoals bij lopen).
De leukste bijzaak
Sinds de eerste voorzichtige oefenbochtjes op de indoor-piste in Zoetermeer, heb ik al heel wat ski-uren in de Alpen gemaakt. IJzige pistes, buckels, papsneeuw of poeder: ik draai mijn hand er niet voor om. Het gaat echt beter dan ik ooit had durven dromen. Wel heb ik iets vriendelijkere en meer vergevingsgezinde ski's gekocht en de binding van m'n rechterski extreem los laten afstellen. Want je weet maar nooit ;) En zo kan ik weer volop genieten van -in mijn opinie- de allerleukste bijzaak van het leven!
 |
| Even uitblazen na een dagje poederskiën in Cervinia. |
