Als de brandweer!

Deze laatste operatie was echt een gouden greep. De felle pijn die ik had als ik mijn knie boog, is als sneeuw voor de zon verdwenen. Hoezee! Ik dacht dat ik dan ook in een mum van tijd weer probleemloos de trap af zou kunnen daveren. Maar dat valt effe tegen. Niet qua pijn, maar qua coördinatie. Mijn spieren hebben echt geen idee meer hoe het moet. Als ik probeer naar beneden te stappen, begint mijn been onbedaarlijk te trillen en sta ik echt geparkeerd. Maar oefening baart kunst, en langzaam maar zeker beginnen mijn spieren weer een beetje te luisteren naar mijn hersenen. Het verdient nog niet de schoonheidsprijs, maar het begin is er ;)

Sovjet-apparaat

Verder gaat mijn revalidatie van een leien dakje. Ik ga als de brandweer! Squatten, leg press, deadlifts...ik draai er mijn hand niet voor om. Elke week kunnen er weer een paar extra kilo's op de stangen. Daarnaast train ik drie keer per week op de Biodex. En nee, dat is geen wasmiddel, maar een wonderlijk apparaat dat zo uit één of andere Sovjet-martelkamer lijkt te komen. Het ziet eruit als een soort elektrische stoel. Ik vermoed dat de KGB dit apparaat tijdens de Koude Oorlog gebruikte om westerse spionnen te 'verhoren' ;)

Het apparaat in kwestie.

Lullig

Trainen op de Biodex, dus. Die mevrouw op de foto zit ontspannen te lachen. Nou, dat lachen zal haar snel vergaan als ze begint met de haar 'work-out'. Het is namelijk loodzwaar. Je wordt vastgesnoerd in de stoel, met je been in een beugel. Vervolgens moet je zo hard mogelijk je been strekken en buigen tegen een weerstand in. Het lullige is: hoe meer kracht je levert, des te hoger wordt de weerstand. Na een herhaling of tien neemt mijn gezicht een tomaatachtige kleur aan en dreigen mijn ogen bijkans uit hun kassen te ploppen. En dan moet ik in totaal zes series van 15-20 herhalingen. Als ik klaar ben, donder ik haast van de stoel als ik probeer af te stappen. Mijn beenspieren zijn dan zo verzuurd dat ze even dienst weigeren. Maar alles voor de goede zaak ;)

Met vlag en wimpel

Het trainen gaat zo goed, dat ik binnen vier maanden na mijn operatie al 'op mag' voor de Grote Biodex Test. Met die test wordt de kracht van je quadriceps (strekkracht) en hamstrings (buigkracht) gemeten. De test wordt als geslaagd beschouwd als er tussen je geopereerde en je niet-geopereerde been minder dan 10-15% krachtsverschil wordt gemeten. Ik zit met strekken op + 3% (dus sterker) en met buigen op -14 %. Dat de buiging wat achterblijft, is logisch. Mijn knie is na al die operaties aardig stijf geworden, dus dat maakt het buigen wat moeizamer. Maar hoe dan ook: ik ben met vlag en wimpel geslaagd voor de test! Nu nog even werken aan de laatste coördinatie-dingetjes en dan is het einde ein-de-lijk in zicht...

Geslaagd!