Op de dag van 'De Spuit' vestigde ik mijn eerste persoonlijk record buigen. De dagen daarna ging het in eerste instantie helaas flink bergafwaarts. Veel meer pijn en zwelling dan voorheen. Dat schijnt niet ongebruikelijk te zijn. Maar je kunt je voorstellen dat flink wat gevloekt werd door ondergetekende. Mijn hele scheldwoordenvocabulaire ging er in rap tempo doorheen. Gelukkig ging het na een paar dagen beter en zitten we nu eindelijk op de goede weg. Kijk, mijn fysiotherapeut demonstreert behulpzaam de maximale flexie voor en na de injectie: zoek de verschillen!
 |
| Voor |
 |
| Na |
Het ene na het andere record sneuvelt. Maar we zijn er nog lang niet, want uiteindelijk moet mijn hak gewoon -net als bij mijn andere been- tot mijn bil kunnen komen. Dus de foltersessies gaan onverminderd door. Gelukkig, want zoals je begrijpt, geniet ik daar telkens weer met volle teugen van ;) Maar, zoals ik al eerder schreef:
No pain, no gain. Dus we gaan vol goede moed en met hernieuwde geestdrift verder met de drie-keer-per-week-martelpraktijken. Morgen mag ik weer. Jippie.
